czwartek, 28 lutego 2013

Idziemy z torbami;-))

U nas słoneczko, co prawda biało jeszcze wszędzie, drogi masakryczne, zanim śnieg stopnieje w naszej puszczy potrwa to jeszcze troszkę, ale grzejące słoneczko dodaje nam energii i radości ducha!
Dziś Oliwkowo, to znaczy mamusia tym razem postarała się o coś dla córeńki. Plan był prosty, torba typu siatka na segregator z lekcjami gitary.... Mhmm, ale plan urósł w miarę realizacji, córcia wybrała tkaninę sama, ostatnio te kolory to jej ulubione zestawienia, a ja mając w perspektywie letnie szkolne wycieczki w tym niebagatelny wyjazd do stolicy pomyślałam o porządniejszej torbie i tak powstał pasiak na miarę i wg upodobań mojej pierworodnej!
Torba na podszewce, pikowana na ocieplinie.. spód zrobiony z rękawa skórzanej kurtki..
Serducho wykonane metodą odwróconej aplikacji.

Torba nie ma zamków ani klapek, regulowanego paska,  bo moja córcia to romantyczka z głową w chmurach. Potrafi godzinami opowiadać o ostatnio przeczytanej książce (a czyta wręcz pasjami), ale zamka od torebki na pewno nie zasunie bo nie ma czasu, a pasek gdyby był regulowany to ciągle musiałabym go poprawiać bo ona i tak nie zwróci uwagi że coś nie tak;-))
Taka zadowolona bo sama pomagała projektować, a na dodatek kochana ciocia Kasia podarowała jej autorską bluzę;-))  Kasiu poproszę jeszcze dwie , Julia zwariowała na punkcie piratki a ja bym chciała taką z kolorowymi kaloszami...Można rzec Oliwia w wersji hand made.



Bardzo istotna rzecz, na stałe wszyty portfelik na tasiemce, domyślcie się czemu!

A segregator na lekcje gitarowe dostał pasy granatowe!


Podszewka dwukolorowa;-) 

To zostajac z torbami, pokaże Wam jeszcze moje tworzydła w tej materii uszyte jakiś czas temu...
Plan obejmował uszycie torby dla siebie, z różami...  z trudami ale uszyłam.. i co ? Podarowałam bratowej męża bo mi sie przestała podobać...
Spodobała się za to  przyjaciółce ze szkolnej ławy, ale wersja radośniejsza...
Może i mi się w końcu uda uszyć coś dla siebie co będzie mi się podobało.... ale sama w to nie wierzę!




No i zostałam bez, albo raczej z jedną, to taka torba - worek uszyta pod kątem wyjazdów na plażę, baaardzo pojemna, choć powiem szczerze, ze sprawdza sie również na zakupach i w wyjazdach na basen. Uszyta z płótna leżakowego, więc nic jej nie straszne.
A teraz co mnie czeka? Kto zgadnie?? Już wiecie mam jeszcze dwie córki i one juz buszuja w moich tkaninach... aż strach się bać co wymyślą!!!!

A na koniec żeby nie było tak bez aniołowo pani wiosna!!!!!
Dorotka mówi: Anetko w zielonej sukience i koniecznie z biedronkami, bo to dla wyjątkowej dziewczynki!!!
Uff , ale się rozpisałam;-) Dla wszystkich ogromne uściski i bardo dziękuję za wspaniałe komentarze i maile, na Was zawsze można liczyć!!!!!!!!!!!






niedziela, 24 lutego 2013

Na dobry tydzień;-)

Minął ciężki tydzień, ale nie będę tutaj marudzić bo jeszcze uciekniecie i co ja sama poradzę, tak to przynajmniej tutaj ładuję akumulatory. Swoje wypłakałam i już chyba tylko musi być lepiej, mam nadzieję i tego będę się trzymać. Kiedy w piątek myśłałam że nic miłego mnie już nie spotka, taką zachlipaną zastał mnie listonosz i dostałam dwie paczuszki, prawdziwe paczki tylko dla mnie!!! Uśmiech jak na budyniu i smutki też gdzieś uciekły, no bo nic tak kobiecie nie poprawia humoru jak zakupy i prezenty.
Pierwsza od Maryś, moja pocieszajka w jej candy. Radość tym większa, że nie wiedziałam co to...
Niespodzianka przygotowana tylko dla mnie.. Bardzo Ci dziękuję kochana..
W drugiej paczuszce oryginalne tkaninki Tildowskie od Paulinki. Ściskam wirtualnie,
Należę do tej grupy craftujących, które wolą sprawić sobie nową tkanine czy koronkę niż nowy ciuch. 
Tkaniny świetne, aż szkoda kroić, jednak nie mogłam się doczekać i uszyłam taką malutką wiosenną panią;)) Teraz myślę o wiosennym candy;-))

To tak, żeby szara dama nie leciała sama;-)

Z nowych aniołów to jedna pani w luźnym stylu.....


 i dama w szarościach.. Panienka dostępna w Sklepiku.

Powstała też torba - kosz, zakupowo robótkowa, tym razem w błękitach;-)
Ona jest równa ale zdjęcie na szybko...

Zdjęcie poglądowe (przed prasowaniem) dla pokazania wielkości (na dnie zeszyt A5)

To na tyle;-) Dla dociekliwych anonimów, moje dzieci mają się dobrze i nawet mają ciepły obiad co dzień, a podłogi zmywam co drugi dzień, są odprane i brudem nie straszą, a lekcje odrabiamy wspólnie, choć moje ręce w tym czasie zazwyczaj coś wypychają;-0
Mąż tez nie narzeka! 
A Wasze komentarze i maile bynajmniej nie sa przyczyną mojego gorszego samopoczucia;-)

Urząd skarbowy tez nie biednieje, płace podatki (w tym Vat) od każdej sprzedaży!!!

Uciekam z życzeniami miłego tygodnia, ja kładę się z postanowieniem że jutro będzie lepiej!!!
Sto uścisków dla każdego!!!

środa, 20 lutego 2013

Anioły, anioły...

Dziś pozanudzam Was zdjęciami. Sporo ostatnio pracowałam i mało spałam ale przesilenie wiosenne tak działa, że cierpię na bezsenność. Gorzej potem w dzień, oczka na zapałkach. Wiosno przybywaj;-) Zima już mnie mocno znudziła, powiem Wam szczerze że najbardziej mnie męczy ubieranie dzieciaków do szkoły, na podwórko .... ciągłe lokalizowanie rękawiczek, ciepłych skarpet a potem suszenie wszystkiego.. .. grrrr..
Farba do włosów czeka już miesiąc na położenie, ale ciągle natchnienia brak, pod czapką i tak nie widać;-) tak wiem, marudzę , więc już wklejam zdjęcia, będzie pastelowo i wiosennie;-)
Renia moja kochana dba o to bym miała zajęcie,  obdarowuje swoich bliskich moimi aniołami przy każdej okazji. Poprosiła mnie o uszycie dwóch identycznych dla znajomych bliźniaczek. 
Piękny batyst znowu doczekał sie użycia. Jest wspaniałą tkaniną, komponuje się z większością kolorów, tylko uważaj i nie pruj bo dziury zostają;-) Wiem coś o tym!


A tutaj anielinka chrzcielna , ma jeszcze serduszko ale nie załapało się do zdjęcia bo takie smutne, Renia obiecała mu koralikowy haft;-)
Tera dumam nad czwartą anieliną... ma być "przaśna" cokolwiek to znaczy;-)



Ale to już było;-) Tak zgadza się, ale w woli przypomnienia i z inna fryzurką;-)
Parka biało - różowa dla Kasi.

I jeszcze wersja koronkowa;-)

 I troszkę młodzieżowa;-) Dla Pyśki na osiemnastkę;-)



No to na tyle;-))) Uciekam a Was ściskam mocno!!!


niedziela, 17 lutego 2013

Klementyna gotowa do drogi;-)

Klementyna baaardzo Wam wszystkim dziękuje za tyle kochanych duszyczek, które chciały ugościć ja w swoich domach. Jednak Klementyna tylko jedna niestety....
Losowanie dokonały 3 moje kochane dziewczynki, najmłodszy kawaler poszedł spać po dniu spędzonym na basenie, nie ma na nic już siły. Za nieobecność przeprasza;-).
A wiec Klementyna siłą losowania Oliwii jedzie do Cat-arzyny.
Ale ze pociechy były trzy, każda z nich chciała ciągnąć los. 
Zgodnie z obietnicą druga nagroda to bukiet z kilku tulipanów w kolorach jakie wskaże mi  J.Dark
bo to ją wyciągneła z koszyczka Julia;-)
Natomiast Natasia wylosowała Agnieszkazg i do niej powędruje podusia kwiat z serwetką koronkową w kolorze wskazanym przez wygrywajacą.
Czekam zatem na Wasze maile.

Bardzo Wam wszystkim dziękuję za tak liczny udział, za każde miłe słowo które tutaj zostawiacie. To bardzo dużo dla mnie znaczy. Ściskam Wszystkich i każdego z osobna.
Już niedługo następne candy.

Jeszcze coś chciałam wtrącić. Jak wiecie szyję anieliny i inne stwory głównie na zamówieni, ale czasem powstaje coś ot tak, utworzyłam na blogu zakładkę Sklepik Foggi
Będę tam wrzucała zdjęcia rzeczy dostępnych od ręki. Dziś czeka czerwona Nadia;-)


U nas nadal zima, brrr a każda kość woła wiosny!!! Zdjęcie z wczorajszego spaceru;-)






piątek, 15 lutego 2013

Anieliny dwie;-)

Niby niewiele mam do napisania i pokazania, ale musiałam do Was zajrzeć;-) Uzależnienie??
Jeśli tak to takie, którego się nie wstydzę haha;-)
jest jeszcze jedno uzależnienie,  od przedmiotów ręcznie wykonanych.. Wy też tak macie, że teraz nie szukacie np  prezentów lub innych przydatnych rzeczy w sklepach tylko rozglądacie się na bloggerze? Nawet na czekający nas w lipcu ślub kombinuję już teraz co podarować wyjątkowego i niepowtarzalnego, oczywiście ręcznie wykonanego. A najbardziej się cieszę z tego że zarażam tym  nie tylko swoje dzieci, które z dumą noszą rzeczy "hand made" jak również rodzinę i przyjaciół;-))
Dziś moje hand mady;-)
Anielinka na 18-tke wyjątkowej dziewczyny...

I pewna dama w szarościach, która powstała z myślą o Ani w ramach wymianki. Zdobyłam piękny szary batyst i strasznie mnie kusiło go użyć, jednak miałam na uwadze prośbę Ani by anielinka miała czerwone elementy no i by była blondynką;-)
Od Ani przyleciały takie cudowność (Aniu ukradłam twoje zdjęcie, wybacz mi prosze;-)), moje dziewczyny zakochały się w tym króliczku a dostałyśmy duuużo więcej. Już szukamy odpowiednich ramek bo obrazki sa cudne, po prostu bajkowe, a Natusia stwierdziła, że jak żywe. Reszta ode mnie tez doleci, tylko minie ten huragan w moim życiu;-)

A to moja dzisiejsza twórczość! Zrobiłam sobie do pracowni pele - mele, wykorzystując pilśniowy spód z pewnej starej szuflady. Ale po skończeniu coś mnie tkneło by przymierzyć na drzwi lodówki, bo taka tablica w kuchni bardzo potrzebna, jednak nie mam miejsca by ja powiesić, i tak mi sie spodobało że przykleiłam do drzwi. Nasza lodówka swoje lata ma, a przeprowadzki odcisneły się na niej znacznie, np dużym wgłębieniem na środku drzwi. Maskowałyśmy je karteczkami, zdjęciami i innymi rzeczami, które zawsze muszą być pod ręką, ale magnesy jakoś dziwnie znikały w tempie expresowym, i nikt nie wie gdzie;-) Magnesy nie potrzebne, więc jest szansa ze kartki i karteluszki nie będą straszyły;-)
Zalet pele-mele ma dużo więcej, ale pewnie do tego nikogo nie trzeba przekonywać.
Na tablicy "ukradziona" z bloga Maryś grafika z pięknym cytatem;-)) Marysiu mam nadzieję, że się nie gniewasz, została ukradziona do celów rodzinnych;-)
 Na koniec pochwalę się moją nową biżuterią.... poznałam WiDo na facebooku i Was zapraszam jeśli jeszcze nie widziałyście cudów wykonywanych z papieru;-) Do niedawna miałam dwie pary kolczyków podarowanych przez męża, a teraz w mojej kasetce uśmiechają sie do siebie sutaszowe sznurki, słodkie modelinki i misterne papierki;-)
 Uciekam nadrabiać zaległości;-) Uściski dla Wszystkich zaglądających!




czwartek, 7 lutego 2013

Filip

Ja na króciutko, przedstawić chciałam Filipa;-)))
Już Ksawery spodobał się Asi, ale poszedł w świat śladami orkiestry, więc obiecałam jej drugiego równie wyjątkowego;-))) Po ustaleniu kilku szczegółów powstał pan Miś;-))) Podobnie jak Ksawery ma ważną misję do spełnienia;-))


Na drogę dostał szalik, bo ponoć luty ma być mroźny;-))
Na stole w pracowni czeka następny korpus, tym razem dla pani Misiowej;-))


Pozostając w temacie miśków, pochwalę sie skarbami jakie posiadają moje pociechy.
Dostały je od kochanej cioci Bożenki z Pracowni Lollipop;-))
Nie muszę dodawać że są ukochanymi maskotkami, ;-)) Sa cudne i absolutnie doskonałe;-))
Mój jest mały Gutek, który mieszka sobie na oknie w kuchni czekając na starą szufladę, która mam zamiar odnowić i powiesić na ścianie, a wtedy pomęczymy ciocię o jeszcze kilka mini miśków do kompletu;-)))

Musicie wiedzieć, że małpeczka jest numerem jeden w kategorii zabawek przytulanek mojego synka. Chodzi z nią spać, jeść, na spacery i do lekarza. Nawet zdjęcia robiłam piorunem i tak sie wkradł w kadr. Małpeczka ma naturalnie czapeczkę, ale jeździ ona w kieszonce fotelika samochodowego bo małpce byłoby zimno w podróży;-)) 


nie żebym zmyślała....



Buziaki dla wszystkich zaglądających;-)) Kochani jesteście, dziękuję za każde słowo i każdą minutę, którą poświęcacie na mój blog;-))  Aneta

p.s.Na waszą prośbę szablon tulipana, ja znalazłam na tej rosyjskiej stronie : http://www.babyblog.ru/community/post/rukodelie/977514
Jeśli chodzi o łodyżkę, to moje płótno było niestety zbyt sztywne by uszyć tunel więc owijałam patyczki paskami tkaniny na kleju;-)) Pozdrawiam Aneta



niedziela, 3 lutego 2013

Wieczne czekanie....

Budzę sie zawsze o tej samej porze, tuż przed piątą rano i czekam.. czekam na odgłos odrzuconej kołederki mojego synka  w pokoju obok.. zwlekam się z łóżka i idę do kuchni zrobić mleko, wiem że zaraz mały obywatel przybierzy do naszego łóżka i robiąc słodką miną spyta: mleko jest?.... Jest;-) Dostaje kubek niekapek z ciepłym mlekiem i ładuje się na poduszkę taty, czekam aż pogłaszcze mnie po szyji i odda kubek, wiem ze przed nami jeszcze co najmniej półtorej godziny drzemki.. śpię a jednak czekam... szósta z minutami, Natasza i cichaczem wkrada sie do sypialni i ładuje się pod moja pachę, otwieram oko a ona : mogę do podołka;-) Dostaję wkupnego buziaka i jest nam coraz ciaśniej;-)) Po siódmej wchodzi Julia i już się nie pyta tylko kładzie na kołdrze;-)) Uwielbiam niedzielne poranki;-)   Ale nie ma czasu na wylegiwanie, Bartek zaczyna poranną gimnastykę po nogach rodziców i po 5 minutach woła : Mama ama, co w tłumaczeniu dwulatka znaczy, spałem 10 godzin i jestem głodny jak wilk;-))) A na śniadanie jak co tydzień jajecznica na cebulce z kiełbaską;-))
Lubię taką rutynę i przewidywalność, i moje nuuudne życie;-)

U nas koniec ferii i od jutra wraca stary rytm, hurra;-)) Tylko godzina rannego zamieszania a potem wszystko wg planu! Mam nadzieję;-))

A na tapecie dwie dłuugonogie damy .
Baletnica na treningu i 

Panna w czerwieniach;-)))


I zaczynamy sezon króliczo zajęczy;-)) podobne mailegi już publikowałam, ale co tam; najwyżej będzie że nudzę;-)

 i ten rozkoszny uśmiech na do widzenia;-)) Życzę miłego tygodnia kochani ;-)