Wieczne czekanie....

Budzę sie zawsze o tej samej porze, tuż przed piątą rano i czekam.. czekam na odgłos odrzuconej kołederki mojego synka  w pokoju obok.. zwlekam się z łóżka i idę do kuchni zrobić mleko, wiem że zaraz mały obywatel przybierzy do naszego łóżka i robiąc słodką miną spyta: mleko jest?.... Jest;-) Dostaje kubek niekapek z ciepłym mlekiem i ładuje się na poduszkę taty, czekam aż pogłaszcze mnie po szyji i odda kubek, wiem ze przed nami jeszcze co najmniej półtorej godziny drzemki.. śpię a jednak czekam... szósta z minutami, Natasza i cichaczem wkrada sie do sypialni i ładuje się pod moja pachę, otwieram oko a ona : mogę do podołka;-) Dostaję wkupnego buziaka i jest nam coraz ciaśniej;-)) Po siódmej wchodzi Julia i już się nie pyta tylko kładzie na kołdrze;-)) Uwielbiam niedzielne poranki;-)   Ale nie ma czasu na wylegiwanie, Bartek zaczyna poranną gimnastykę po nogach rodziców i po 5 minutach woła : Mama ama, co w tłumaczeniu dwulatka znaczy, spałem 10 godzin i jestem głodny jak wilk;-))) A na śniadanie jak co tydzień jajecznica na cebulce z kiełbaską;-))

Lubię taką rutynę i przewidywalność, i moje nuuudne życie;-)

U nas koniec ferii i od jutra wraca stary rytm, hurra;-)) Tylko godzina rannego zamieszania a potem wszystko wg planu! Mam nadzieję;-))

A na tapecie dwie dłuugonogie damy .

Baletnica na treningu i 

Panna w czerwieniach;-)))

I zaczynamy sezon króliczo zajęczy;-)) podobne mailegi już publikowałam, ale co tam; najwyżej będzie że nudzę;-)

 i ten rozkoszny uśmiech na do widzenia;-)) Życzę miłego tygodnia kochani ;-)